Filmy żołnierz, śmierć, film czarno-biały

Wiosna 1945 roku. Oddziały I Armii Wojska Polskiego zbliżają się do Wału Pomorskiego. Brnąc przez błoto, zalane leśne trakty mozolnie zbliżają się do Kołobrzegu. Niemcy nie zamierzają poddać się bez walki i zacięcie bronią swych pozycji. Kompania dowodzona przez porucznika Kotarskiego, której radiowy kryptonim brzmi „Jarzębina”, bierze czynny udział w zmaganiach. Żołnierze są już zmęczeni walką. Chcą wracać do swoich najbliższych, marzą o spokojnym, cichym, własnym kawałku ziemi. Po wkroczeniu do Kołobrzegu walki toczą się o każdy dom, każdy pokój, każdy skrawek ziemi. Po ciężkim boju polscy żołnierze wypierają hitlerowców z miasta i dochodzą do Bałtyku. Niestety nie wszyscy. Nie ma wśród nich już porucznika Kotarskiego i wielu jego towarzyszy.

Opowieść rozgrywa się podczas drugiej wojny światowej. Bogdan Sowik i Stanisław Krawczyk przebywają w obozie w Związku Radzieckim. Jest czas tworzenia, z pomocą Armii Radzieckiej, Ludowego Wojska Polskiego. Obaj bohaterowie, razem z innymi Polakami, trafiają nad Okę do polskiej armii i ruszają do walki z Niemcami szlakiem bojowym I Dywizji Piechoty im. Tadeusza Kościuszki.

Klasyka polskiej kinematografii. Serial Konrada Nałęckiego powstał na podstawie książki Janusza Przymanowskiego, który jest także współautorem scenariusza. Nakręcono trzy serie przygód załogi „Rudego” – łącznie 21 odcinków. PRL-owskie władze chętnie traktowały serial jako materiał propagandowy, prezentujący obowiązującą wówczas wersję historii z polsko-radzieckim sojuszem na pierwszym planie. Janek wstępuje w szeregi Wojska Polskiego do oddziału wojsk pancernych. Zostaje włączony do załogi czołgu o numerze 102. Wraz ze swoimi wiernymi towarzyszami broni Olgierdem, Gustlikiem, Grigorijem i psem Szarikiem rusza wyzwolić ojczyznę. Dla dzisiejszego widza „Czterej pancerni i pies” pozostają znakomitą produkcją wojenno-przygodową. Zrealizowane z rozmachem sceny batalistyczne, trzymająca w napięciu akcja, zabawne dialogi i przede wszystkim doskonałe postacie stworzone przez wybitnych aktorów – to nieprzemijające wartości serialu.

Niemiecki młodzieniec chętnie wstępuje do wojska i jedzie na I wojnę światową, ale jego entuzjazm szybko słabnie, gdy widzi ten horror na własne oczy.

Serial filmowy o bohaterskich przygodach wojennych oficera polskiego wywiadu, działającego pod kryptonimem J-23. Przystojny Polak wygrywa II wojnę światową, wykrada najgłębsze tajemnice Rzeszy, kpi z wysiłków niemieckiego kontrwywiadu, ośmiesza gestapo. W trudnej, niebezpiecznej służbie posługuje się przebiegłością, wdziękiem wobec dam, czujnym okiem, mocnymi pięściami i ciętym słowem. Wkrótce awansuje do stopnia kapitana, a nawet odznaczony zostaje niemieckim Żelaznym Krzyżem.

Ostatni dzień wojny. Poranek pierwszego dnia pokoju. Pokazać tej szczególnej nocy losy młodego człowieka uwikłanego w okupacyjną przeszłość, zmęczonego bohaterstwem, przeczuwającego inne, lepsze życie. Cóż to za piękny temat do filmu. Tej szczególnej nocy spotyka się przeszłość z przyszłością - i zasiada do jednego stołu. Przy akompaniamencie tang i fokstrotów bohater filmu, Maciek Chełmicki, szuka odpowiedzi, jak żyć dalej - jak zrzucić dławiący bagaż przeszłości, rozwiązuje odwieczny dylemat żołnierza. Słuchać czy myśleć. A jednak Maciek zabije...

Tragiczne losy bohaterskiego żołnierza ukazujące walki toczące się w 1946 roku w Bieszczadach, gdzie ciągle jeszcze obecne są oddziały UPA i WiN. Tytułowy ogniomistrz Kaleń walcząc z ukraińskimi nacjonalistami, zostaje pojmany. W wyniku tortur zaczyna udawać dezertera, co pozwala mu zmylić czujność wroga i uciec. Brawurowa walka wydaje się być nagrodzona, nadchodzi bowiem wreszcie odsiecz polskich oddziałów. Wydaje się, ponieważ Kaleń postanawia jeszcze uratować ukraińskie dziecko…

Trzynastoodcinkowy serial telewizyjny, którego scenariusz opiera się na trzeciej części „Trylogii” Henryka Sienkiewicza. Wyreżyserowany przez Pawła Komorowskiego serial różni się nieco obsadą niektórych ról w stosunku do powstałej w tym samym roku produkcji Jerzego Hoffmana pt. Pan Wołodyjowski. I tak w roli stolnikowej Makowieckiej zobaczymy Barbarę Krafftównę (zamiast Hanki Bielickiej), Ludwika Benoita w roli Luśni (miast Gustawa Lutkiewicza) i przede wszystkim Andrzeja Łapickiego grającego Hasslinga-Ketlinga of Elgin (u Hoffmana rolę tę powierzono Janowi Nowickiemu). Pułkownika Michała Wołodyjowskiego poznajemy w chwili, gdy po śmierci ukochanej zaszywa się on w klasztorze, gdzie planuje na medytacjach spędzić resztę życia. Ale Rzeczypospolita potrzebuje swojej „pierwszej szabli”, wierni przyjaciele, Ketling i Zagłoba postanawiają go stamtąd wydostać. Jak twierdzi sam hetman Sobieski, „bardziej Ojczyźnie jego szabla niż jego modły potrzebne”. Po przekonaniu „małego rycerza” do swoich racji hetman wysyła go do stanicy na kresach Rzeczypospolitej, zbliża się bowiem od strony dzikich pól turecka nawałnica…

Żołnierze oddziału AK postanawiają odbić z więzienia gestapo swojego kolegę. Wyprawa po broń z Krakowa do Radomia i droga powrotna przez Kielce do Krakowa kończy się wprawdzie jej zdobyciem, ale pięciu uczestników akcji ginie w walce z Niemcami.