Filmy lata 30., pociąg, kremacja

Nominowany do Oscara kanadyjski film, wyreżyserowany przez urodzoną w Indiach reżyserkę Deepę Mehtę, porusza tematykę hinduskiej obyczajowości, a szczególnie życia wdów po śmierci mężów oraz aranżowanych małżeństw małych dziewczynek i starszych mężczyzn. Chociaż akcja filmu ulokowana została w 1938 roku, to właściwie do dzisiaj w Indiach takie śluby są normą. Co gorsza, gdy umiera małżonek, wdowa, niezależnie od wieku, zgodnie z zasadami religii i obyczajem winna spędzić resztę życia w aśramie dla wdów. W tej formie przytułku ma pokutować za swoje grzechy z poprzedniego życia, które – wg wierzeń – wpłynęły na śmierć męża.

Niezwykła historia wielkiego człowieka, przywódcy politycznego i duchowego Indii w walce o niepodległość, który poświęcił swe życie w imię wolności swego narodu. Film pokazuje nie tylko działalność Gandhiego, ale także jego filozofię i myśl, które wywarły ogromny wpływ nie tylko na Indie, ale na cały świat. Głównym celem życia Gandhiego było poszukiwanie prawdy. Twierdził, że Prawda jest daleko bardziej potężna niż jakakolwiek broń masowej zagłady. Był też propagatorem biernego oporu, jako sposobu walki politycznej. Głosił zasadę niestosowania przemocy, którą poszerzył o politykę swadeshi czyli bojkotowanie zagranicznych, w szczególności brytyjskich towarów.