Filmy ślub, małżeństwo

Gary Cooper został laureatem Oscara za rolę w klasycznej opowieści o stróżu prawa, który samotnie broni tchórzliwych mieszkańców miasteczka przed bandą szukających zemsty kryminalistów. W największym rewolwerowym pojedynku w dziejach kina Gary Cooper walczy nie tylko o miasto, ale i o świeżo poślubioną żonę, graną przez Grace Kelly. W filmie występuje również jeden z najpopularniejszych i najbardziej utalentowanych aktorów Hollywood: Lloyd Bridges. „W samo południe” zapisuje się też w pamięci dzięki pierwszej głównej roli Grace Kelly – pięknej aktorki, która wkrótce przeszła do legendy kina. Film zdobył w sumie cztery Oscary, w tym za montaż, muzykę i piosenkę.

Jagna, mimo wielkiej miłości do Antka Boryny, zostaje żoną jego ojca. Niebawem zostaje skazana na wygnanie ze wsi.

Margaret Tate (Sandra Bullock) jest szefową, która staje się dla pracowników koszmarem. Pracuje w Nowym Jorku, nie jest jednak Amerykanką lecz Kanadyjką i grozi jej deportacja. W wyniku spontanicznej decyzji zmusza swojego asystenta Andrew Paxtona (Ryan Reynolds) do ślubu. Andrew nie jest jednak skory do pomocy po usłyszeniu o karze więzienia, która może go czekać za oszustwo. Czy jednak zgodzi się? Jak oboje przetrwają podróż w rodzinne strony chłopaka na Alaskę?

Serial opowiada historię sześciorga młodych ludzi: Rachel (Jennifer Aniston), Moniki (Courteney Cox), Phoebe (Lisa Kudrow), Joey'a (Matt LeBlanc), Chandlera (Matthew Perry) oraz Rossa (David Schwimmer) – najlepszych przyjaciół, którzy przesiadują zwykle w mieszkaniu należącym do któregoś z nich bądź okupują kanapę w kawiarni Central Perk w Greenwich Village. Wspólnie przeżywają swoje smutki, troski i radości, ale co najważniejsze w każdej sytuacji potrafią znaleźć powód do śmiechu.

Antonio Salieri jest jednym z najbardziej cenionych kompozytorów swoich czasów, pozostaje jednak artystą, w twórczości którego brakuje iskry geniuszu. Gdy poznaje młodziutkiego Wolfganga Amadeusza Mozarta, od razu wywiązuje się pomiędzy nimi rodzaj rywalizacji. Szybko pojawia się nienawiść do konkurenta, zazdrość czyniąca z Salieriego potwora. Jednak to właśnie w postaci Salieriego tkwi iskra tragizmu. Kompozytor w przewrotny sposób utożsamia uczucia widzów, spośród których wszyscy chyba mają wielkie marzenia, które okazują się nie do spełnienia. Poza tym to Salieri opowiada całą historię, to jego głos słyszymy zza kadru. Mozart zaś pozostaje niejako z boku jako niedościgły ideał.

Dunbar, porucznik wojsk Unii, zostaje wysłany daleko na Zachód, by strzec fortu. Tam spotyka Siuksów. Początkowe obawy i wzajemna rezerwa powoli ustępują przyjaźni i sympatii. W końcu Indianie zaczynają traktować Dunbara jako pełnoprawnego członka szczepu. Innego zdania są jednak pojawiający się w okolicy amerykańscy żołnierze, którzy uważają go za zdrajcę i renegata.

Tom jest niepoprawnym romantykiem. Wierzy, że nawet w obecnych cynicznych czasach prawdziwa miłość zdarza się tylko raz. Niestety Summer nie podziela jego zdania. To nie przeszkadza Tomowi walczyć o uczucia dziewczyny. Jest jak współczesny Don Kichote – marzyciel próbujący osiągnąć nierealne cele. Po jakimś czasie nie jest zakochany w Summer, tylko w idealizowanym obrazie dziewczyny, który sam stworzył. Historia zaczyna się w dniu gdy piszący teksty na kartki z życzeniami Tom (Joseph Gordon-Levitt) poznaje nową sekretarkę swojego szefa, Summer (Zooey Deschanel). Dziewczyna wydaje się być poza jego zasięgiem, ale okazuje się, że mają ze sobą dużo wspólnego. Oboje uwielbiają The Smiths i surrealistyczne obrazy Magritte’a. Do tego Tom kiedyś mieszkał w Jersey, a Summer ma kota o imieniu Bruce. Pasują do siebie jak dwie połówki jabłka… Po trzydziestu jeden dniach akcja powoli się rozwija. Trzydziestego drugiego dnia Tom jest już zakochany na zabój. Summer jawi mu się jako ideał. Sto osiemdziesiątego piątego dnia przychodzi lekkie zawirowanie, ale Tom wciąż ma nadzieję. Jego relacja z Summer jest raz lepsza, raz gorsza – spotykają się, po chwili przestają do siebie odzywać. W filmie pojawiają się skoki w czasie, sceny na dzielonym ekranie, karaoke. Wszystko to składa się na kalejdoskop przeżyć i skłania do refleksji na temat tego, czemu próbujemy zrozumieć czym jest miłość.

Nicolas Mallet (Jean-Louis Trintignant) to skromny pracownik banku, który pogodził się ze swoją przeciętnością na rzecz poczucia bezpieczeństwa, jakie daje mu nudna praca. Jednak pod wpływem przypadkowo spotkanego, dawnego przyjaciela z liceum, powieściopisarza Claude'a Fabre'a (Jean-Pierre Cassel), staje się pewnym siebie uwodzicielem oraz aroganckim człowiekiem działającym bez skrupułów.

Dwóch dojrzałych przyjaciół, po trzydziestce z okładem, Miles (Paul Giamatti) i Jack (Thomas Haden Church) wyrusza w podróż po kalifornijskich winnicach. Delektując się najlepszymi winami, poznają jednocześnie smak samotności, niespełnionych marzeń i kaprysów losu.

Bess, prosta dziewczyna żyjąca w szkockiej rybackiej wsi, wychodzi za mąż za Jana, starszego i doświadczonego życiowo mężczyznę. Tragedia zaczyna się, gdy Jan ulega wypadkowi i zostaje sparaliżowany.